AS MIÑAS CASIÑAS VELLAS…
¿A Mon Beiró.. A la magia que apresa…)
...!Garda,Mon…
…Ista estampiña o encanto…
Que tiñan aquelas casiñas baixas...
Ainda que foran moi vellas…
I os tellados se caíran...
…Refuxios nosos de onte...
Onde se escondía a fame…
…Eran as nosas paredes
Onde tamén se morría…!
Onde portiñas adentro
Cada quen… na súa vida…
…Iban medrando a os cativos…
…A os porcos… i as galiñas…
Y os viaxes á a Fonte…
Cando a auga non nos viña…
… I ó pé do río lavandeiras
Deixaban moi branco o rio…
…As miñas casiñas vellas…
Morreronse para sempre…
¡Que más devolvan, Monciño
Coma eran… naqueles días…
De baixiñas… de feitiñas…
De cal e pedra vestidas…!
¡…Que aínda que foran tan vellas
Eran as miñas casiñas…!
Fernando Castaño.